نیازی به ترس زیاد نیست:

زخم بستر از جمله زخم های مزمن است که به راحتی بهبود نمی یابد. به طور معمول طی ۳-۲ هفته بهبود می یابد. برخی شرایط مانند عفونت ، انقباض عروقی ، فشار ، اندازه قطر زخم و بیماری های مغزی بهبود را به تاخیر می اندازد.

زخم بستر؛ زخم هایی هستند که در اثر تغذیه نامناسب پوست و در نتیجه فشار مداوم بر بافت نرم در نواحی تحت فشار پس از دراز کشیدن به پشت  یا پهلو ایجاد می شوند.

بیشتر در بافت نرم رخ می دهد که تحت فشار بین برجستگی استخوانی و نیروی خارجی مانند تخت یا صندلی قرار می گیرد. علاوه بر افراد مسن ، این خطر زمانی که با بیماری هایی مانند ، سوء تغذیه ، نارسایی در سیستم دفاعی ، بیهوشی ، ناتوانی در نگهداری ادرار و مدفوع و دیابت که بر بهبود زخم تأثیر منفی می گذارد ، همراه شود ، بیشتر افزایش می یابد. زخم که به سادگی شروع می شود ، می تواند در مدت زمان کوتاهی به آسیب التهابی میکروبی عمیق و حتی حفره های داخل بدن پیشرفت کند.

زخم های فشاری ناشی از اعمال مداوم فشار بر یک ناحیه خاص است. هرچه فشار روی پوست شدیدتر باشد ، مرگ و زخم سلولی زودتر اتفاق می افتد. عفونت های باکتریایی اغلب بر روی زخم ها قرار می گیرند. ۸۰ درصد زخم های فشاری در دنبالچه و لگن ، برآمدگی بیرونی استخوان ران ، برجستگی های داخلی و خارجی استخوان ساق پا و پاشنه پا رخ می دهد. بیماران مسن علاوه بر مشکلات حسی و حرکتی مانند مسمومیت ، ضربه ، بیهوشی ، فلج کمر یا گردن ، گروه خطر ویژه ای را تشکیل می دهند. بیش از ۷۰ درصد بیماران بالای ۷۰ سال سن دارند. خطر مرگ در این بیماران حدود ۸ است.

زخم های مخفی زیر پوست:

به طور معمول ، هر زخم باید در عرض ۲۰-۱۵ روز بهبود یابد ، اما فشار زخم به دلایل عدم برطرف شدن ادامه می یابد ، ادم بافتی در بیمار که در یک طرف می خوابد ایجاد می شود (تجمع مایع در زیر پوست- باعث مختل شدن خون رسانی بدن می شود.) ، آلودگی با میکروب های منتقل شده از طریق ادرار و مدفوع ، سبب زخم مزمن و پیشرفت آن می شود. تغییراتی که در هنگام تشکیل اولیه زخم در پوست مشاهده می شود ، نوک کوه یخ است. بیشتر آسیب های بافتی از زیر پوست شروع شده و سپس به سطح پوست افزایش می یابد.

توجه به خانه سالمندان:

میزان بروز زخم بستر  در افراد مسن که در مکان هایی مانند خانه سالمندان زندگی می کنند بیشتر است. علل ایجاد زخم بستر در سنین بالا ؛ افزایش متابولیسم در اندام های بدن ، بی تحرکی و بی اختیاری ادرار یا مدفوع است.

چه کسانی در معرض خطر هستند؟

•  افراد مسن
•  بیماری های عصبی (سیستم عصبی بدن)
•  آسیب و سایش روی پوست
•  سوء تغذیه
•  ناتوانی در حرکت
•  بیماری های تضعیف کننده (بیماری های ناگهانی مانند سرطان)

دلایل:

• توجه و مراقبت کافی از مراقبت از پوست در افرادی که دارای اختلالات حسی یا حرکتی هستند نشان داده نمی شود
• عدم فعالیت طولانی مدت
• تعریق زیاد ، بی اختیاری ادرار و مدفوع
• استفاده از تخت ، بالش و ویلچر نامناسب
• استفاده از لباس های تنگ
• عدم توجه به این عوامل مستعدکننده حتی پس از درمان زخم ها

بیشتر در مفاصل و برآمدگی ها ایجاد می شود:

زخم بستر در مناطقی از بدن ایجاد می شود که با زمین تماس دارند و تحت فشار هستند ، به ویژه بالای برجستگی استخوان.

• در حالت نشسته ؛ روی استخوان دنبالچه ، باسن ، تیغه های شانه ، آرنج و پاشنه پا ایجاد می شود.
• به پشت دراز کشیدن ؛ در پشت سر ، روی تیغه های شانه ، لگن ، آرنج ، استخوان دنبالچه ، پاشنه ، انگشتان پا ایجاد می شود.
• دراز کشیدن به پهلو ؛ در گوش ها ، در کنار شانه ، در قسمت های جانبی لگن ، در باسن ، زانوها و برآمدگی های جانبی مچ پا ظاهر می شود.

بیمار وابسته به بستر نیاز به توجه ویژه دارد:

بیمارانی که به مدت طولانی در بستر درمان می شوند نیز در معرض ابتلا به زخم بستر هستند. بنابراین ، باید علاوه بر درمان مراقبت شوند.

بدن متحرک صدمه ای نمی بیند:

ملحفه های تخت باید تمیز ، بدون چروک و اتوکشی شده باشد. ملحفه ها باید محکم و صاف روی تخت بیمار باشند ، زیرا چین و چروک های کوچک روی ملافه می تواند هم باعث افزایش فشار نقطه ای و هم ساییدگی جزئی روی پوست شود.

برای پیشگیری از زخم های فشاری باید راه های زیر را دنبال کرد:

• جلوگیری از قرار گرفتن مناطق در معرض خطر برای مدت طولانی تحت فشار
• انجام اقدامات برای افزایش تغذیه بافت
•  کاهش عوامل خطر و درمان بیماری اولیه

شما عزیزان می توانید جهت دریافت مشاوره زخم و رزرو نوبت از شنبه تا پنجشنبه، ۹ صبح الی ۷ شب با شماره تلفن ۰۹۱۲۸۳۹۴۹۲۲ تماس حاصل فرمایید.

کلینیک زخم پلاس: تهران، جنت آباد، خیابان شهید کبیری طامه (شاهین شمالی)، تقاطع خیابان بهار و امام حسین (ع)، بیمارستان فوق تخصصی عرفان نیایش، طبقه MZ، کلینیک تخصصی زخم و استومی