اگر از یک یا چند زخم مزمن رنج می برید، می دانید که چقدر خسته کننده است. پوست بزرگ ترین اندام ماست و انعطاف پذیری بالایی دارد، به این معنی که در طول زندگی صدمات و جراحات زیادی را به خود می گیرد و التیام می بخشد. همانطور که گفته شد، وقتی به نظر می ‌رسد که پوست و لایه‌های متعدد آن به جای اینکه به نفع شما باشند، علیه شما کار می‌ کنند، ممکن است تعجب کنید که آیا زخم شما هرگز بهبود می ‌یابد. برای کمک به افرادی که از زخم‌های مزمن رنج می ‌برند، می ‌توان کارهای زیادی انجام داد.

چرا زخم من خوب نمی شود؟

زخم مزمن به زخمی که به کندی التیام می ‌یابد، زخم عودکننده یا زخمی که به طور کامل بهبود نمی ‌یابد، تعریف می ‌شود. دلایل زیادی می تواند وجود داشته باشد که یک زخم خوب نمی شود. عوامل سبک زندگی، از جمله رژیم غذایی نامناسب، عدم تحرک کافی برای تخلیه زخم، سیگار کشیدن و مصرف برخی داروها، همگی می توانند در این امر نقش داشته باشند. اغلب اوقات، زخم به دلیل عفونت یا تهاجم باکتری التیام نمی یابد. سایر عللی که ممکن است بر آنها کنترل نداشته باشید عبارتند از سلول های مرده پوست، شرایط پزشکی مانند دیابت یا بیماری عروقی، سن، بی حرکتی، ضربه شدید به ناحیه پوست، جراحی، سوختگی های عمیق و زخم های تروفیک.

زخم ها یا زخم هایی که بهبود آنها بیش از چند هفته طول می کشد ممکن است عفونی باشد و نیاز به درمان پزشکی داشته باشد و اغلب نشان دهنده یک بیماری زمینه ای مانند دیابت باشد.

هنگامی که خود را می برید یا می سوزانید، بدن شما یک فرآیند سه مرحله ای را برای ترمیم پوست آسیب دیده آغاز می کند.

اول، یک پاسخ ایمنی باعث می شود زخم برای جلوگیری از عفونت ملتهب شود.

دوم، سلول های جدید (یک دلمه) روی زخم ایجاد می شود و در نهایت بافت اسکار برای بهبود زخم ایجاد می شود.

برخی از زخم ها به راحتی بهبود می یابند در حالی که برخی دیگر ممکن است بیشتر طول بکشد، به خصوص اگر شدید باشند یا وضعیت سلامتی فرد ضعیف باشد.

علل کندی بهبود زخم:

مواردی وجود دارد که می تواند بهبود زخم ها را به تاخیر بیاندازد یا آن را پیچیده کند، از جمله:

• دیابت
• HGH پایین (هورمون رشد انسانی)
• روماتیسم مفصلی
• بیماری های عروقی یا شریانی
• کمبود روی

دیابت و زخم هایی که دیر التیام می یابند:

سطوح بالای گلوکز خون ناشی از دیابت می ‌تواند به مرور زمان بر اعصاب (نوروپاتی) تأثیر بگذارد و به گردش خون ضعیف منجر شود، و رسیدن خون – مورد نیاز برای ترمیم پوست – به مناطقی از بدن که تحت تأثیر زخم‌ها قرار گرفته ‌اند را دشوار ‌کند.

این می تواند باعث شود که آنها برای ماه ها باز و بهبود نیافته باشند و خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد:

• عفونت های قارچی
• عفونت های باکتریایی
• قانقاریا

کنترل خوب سطح گلوکز خون می تواند به کاهش خطر کندی درمان زخم ها در حال حاضر و بیشتر در آینده کمک کند.

زخم ‌هایی که دیر التیام می ‌یابند می ‌توانند از علائم دیابت تشخیص داده نشده باشند، به خصوص اگر علائم دیگری نیز وجود داشته باشد.
بهبود آهسته زخم‌ ها، از جمله بریدگی‌ها، خراشیدگی ها و تاول‌ها، می ‌تواند به ‌ویژه اگر روی پای فرد مبتلا به دیابت تأثیر بگذارد و اگر به‌ درستی درمان نشود، می ‌تواند خطر قطع عضو را افزایش دهد.

بنابراین مهم است که افراد مبتلا به دیابت روزانه پاهای خود را چک کنند و هر گونه علائم آسیب را به تیم سلامت خود گزارش دهند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید:

اگر دیابت ندارید و زخم یا سوختگی مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابد یا علائم عفونت نشان داده شود، برای معاینه زخم با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

در برخی موارد، زخم در حال بهبود آهسته می ‌تواند نشانه یک بیماری زمینه ‌ای مانند دیابت باشد.

به دلیل خطر قطع عضو، در صورت ابتلا به دیابت، مهم است که در صورت مشاهده علائم آسیب به پای خود با تیم بهداشتی خود مشورت کنید.

زخم روی پاها یا هر قسمت دیگر بدن شما باید به دقت تحت نظر باشد.

شما عزیزان می توانید جهت دریافت مشاوره زخم و رزرو نوبت از شنبه تا پنجشنبه، ۹ صبح الی ۷ شب با شماره تلفن ۰۹۱۲۸۳۹۴۹۲۲ تماس حاصل فرمایید.

کلینیک زخم پلاس: تهران، جنت آباد، خیابان شهید کبیری طامه (شاهین شمالی)، تقاطع خیابان بهار و امام حسین (ع)، بیمارستان فوق تخصصی عرفان نیایش، طبقه MZ، کلینیک تخصصی زخم و استومی