شناسایی انواع زخم های مزمن و مراقبت صحیح از زخم
به زخم هایی که سخت درمان می شوند و یا درمان نمی شوند زخم های مزمن گفته می شود. بر خلاف زخم های حاد، زخم های مزمن محیط خاصی دارند. ایسکمی، هیپوکسی یا عفونت ویژگی های اصلی زخم مزمن است. اگر زخم در طی سه ماه بهبود نیابد، زخم مزمن نامیده می شود. زخم پای دیابتی، زخم بستر، زخم وریدی، زخم های ایسکمیک و زخم های مرتبط با واسکولیت شامل زخم های مزمن هستند. عوامل عمومی که سبب ایجاد زخم های مزمن می شود شامل چاقی، سیگار کشیدن، سوء تغذیه، پیشرفت سن، کمبود ویتامین و مواد معدنی، بدخیمی، شیمی درمانی و پرتودرمانی، استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی استفاده از داروهای استروئید و ضد انعقاد است. با این حال، زخم ممکن است بدون این علل نیز مزمن شود. ممکن است به علت نارسایی جریان خون، تحریک بیش از حد پوست، بسته شدن نامناسب زخم جراحی، نارسایی وریدی، وجود جسم خارجی و وجود عفونت بهبود زخم به تاخیر بیفتد.
زخم های دیابتی
از سال ۲۰۱۳، تعداد افراد مبتلا به دیابت در جهان ۳۸۲ میلیون نفر است و این تعداد در سال ۲۰۳۵ به ۵۵ درصد افزایش می یابد و به ۵۹۲ میلیون نفر می رسد. با توجه به سوابق (SGK)، ۵ میلیون و ۲۱۸ هزار بیمار مبتلا به دیابت وجود دارد. می توان گفت در بیش از یک میلیون نفر از آنها، زخم پای دیابتی و ۵۰۰ هزار نفر از آنها عفونت پای دیابتی دیده می شود. دیابت در طول زمان باعث آسیب به بافت های عصبی و عروقی می شود. اختلالات گردش خون در رگ ها باعث ایجاد زخم به خصوص در ناحیه پا می شود. در درمان زخم تحت کنترل نگه داشتن قند خون، نگه داشتن پا در بالا، در صورت وجود عفونت مراقبت از زخم و پانسمان مناسب باید انجام شود.
زخم ناشی از اختلال گردش خون
بیماری برگر، که به ویژه به دلیل سیگار کشیدن توسعه می یابد وبیماری های ناشی از اختلالات گردش خون نظیر آترواسکلروزیس سبب انسداد عروق می شود. انسداد عروق به زخم های پا مرتبط است اما در صورت پیشرفت متاسفانه، می تواند منجر به از دست رفتن پا شود. زخم ها در چنین بیماری هایی معمولا عمیق هستند و نیاز به درمان طولانی مدت دارند.
زخم واریس
دلیل اصلی این زخم ها، که عمدتا در قسمت مچ و ساق پا دیده می شود، این است که پیشرفت واریس باعث مشکلات گردش خون می شود. درمان زخم واریس دشوار است و باید تحت نظر متخصص زخم انجام شود. این زخم ها باید توسط متخصص زخم کنترل ، با توجه به زخم، پانسمان مناسب شود و در صورت لزوم درمان با مداخله جراحی انجام شود.
زخم بستر
زخم بستر، در بیماران وابسته به بستر و فلج که به علت دراز کشیدن به مدت طولانی در همان موقعیت یا استفاده از صندلی چرخدار ایجاد می شود. فشار حاصل به صورت قرمزی نمایان می شود و اگر درمان نشود، ممکن است به زخم های رو به رشد تبدیل شود.
زخم فیزیکی مرتبط با تروما
آسیب به بافت ها یا اعصاب در اثر عوامل خارجی مانند سقوط، ضربه زدن و فرورفتگی، آسیب های فیزیکی است. بلافاصله پس از تروما، مداخله اولیه بیمار در بخش اورژانس توسط متخصص انجام می شود و در صورت لزوم مداخلات جراحی ، بسته به شدت آسیب ایجاد شده، انجام می شود. مراقبت از زخم پس از جراحی یا بدون مداخلات جراحی با پانسمان باید توسط متخصص زخم انجام شود.
زخم های سوختگی
در سوختگی های درجه ۱ و ۲ با توجه به شرایط سوختگی، روزانه و به مدت ۳-۲ روز پانسمان انجام می شود. بهبودی به طور مستقیم با سن بیمار و وضعیت زخم ارتباط دارد.
زخم هایی که بعد از عمل جراحی بسته نمی شوند
اگر در درمان زخم های ناشی از جراحی، مراقبت و پانسمان مناسب انجام شود، بهبودی در ۶-۳ هفته دیده می شود. بسته به شرایط زخم، هر روز پانسمان انجام می شود. درمان زخم های مزمن، زخم بستر، زخم دیابتی و حتی سوختگی معمولا ماه ها طول می کشد.
درمان موثر زخم های مزمن
کارشناسان ۴۰ سال پیش، چگونگی درمان سریع زخم های مزمن (به عنوان مثال، زخم ناشی از اختلال گردش خون، سوختگی، زخم پای دیابتی) را کشف کرده و به وضوح بیان کرده اند مزایای پانسمان های معمولی برای درمان زخم های مزمن کم است. اگر شرایط زیر رعایت شود، بهبود زخم مزمن سریعتر و موثرتر است:
ایجاد محیط مرطوب برای بهبود زخم و روش های طبیعی تمیز کردن زخم، بازسازی بافت آسیب دیده و درد را کاهش می دهد. این وضعیت به زخم اجازه می دهد تا به میزان ۵۰٪ سریع تر بهبود یابد.
کاهش pH، باعث افزایش اسیدیته زخم، مهار رشد باکتری ها و مانع از بروز زخم توسط باکتری در محیط بیمار می شود. استفاده از پانسمان های مخصوص فوم های پلی اورتان، زخم را از آسیب های مکانیکی محافظت می کند، دمای ثابت – در حدود ۳۷ درجه سانتی گراد، تقسیم سلولی و به این ترتیب بازسازی بافت آسیب دیده را تسریع می کند.
پانسمان زخم چگونه باید انتخاب شود؟
انتخاب پانسمان باید با دو معیار اصلی مطابقت داشته باشد:
با توجه به روش درمان مدرن زخم، نباید فراموش کنیم که هیچ پانسمان جهانی وجود ندارد که نیازهای زخم را برآورده کند و این انتخاب باید با تشخیص صحیح و آگاهانه توسط درمانگر زخم باشد. برای تسهیل انتخاب پانسمان مناسب، می توانید از طبقه بندی زخم بر اساس موارد مبتنی بر ارزیابی رنگ زخم در مراحل مختلف بهبود زخم استفاده کنید.
سیاه زخم نکروز
هدف درمان:
- حذف بافت نکروتیک خشک شده از ناحیه زخم.
ویژگی های زخم:
- به رنگ سیاه و به شکل بافت خشک و مرده است
- بافت نکروتیک تمام زخم را پوشش می دهد یا در ناحیه زخم به صورت تکه ای قرار دارد
- سطح مایع اگزودا کم است
بافت نکروتیک مانع از روند بهبودی می شود – منبع عفونت برای بافت های سالم، ایجاد مانع برای تشکیل بافت های جدید است.
زرد زخم نکروز
هدف درمان:
- حذف بافت نکروتیک و آماده سازی بستر زخم برای گرانولاسیون.
ویژگی های زخم:
- زخم کرم رنگ – زرد، فیبری
- سطح مایع اگزودا، بالا، متوسط، به ندرت کم
زخم عمیق
زخم سوختگی و زخم عفونی
هدف درمان:
- حفاظت از بافت های جدید در ناحیه زخم و تحریک تشکیل پوست
ویژگی های زخم:
- بافت صورتی یا سفید روی سطح زخم ظاهر می شود و سلول های اپیتلیال از لبه های زخم به مرکز می روند.
source: difasan.net
برخی از خدمات کلینیک زخم پلاس، مرکز درمان زخم بستر:
شما عزیزان می توانید جهت دریافت مشاوره زخم و رزرو نوبت از شنبه تا پنجشنبه، ۹ صبح الی ۷ شب با شماره تلفن ۰۹۱۲۸۳۹۴۹۲۲ تماس حاصل فرمایید.
کلینیک زخم پلاس: تهران، جنت آباد، خیابان شهید کبیری طامه (شاهین شمالی)، تقاطع خیابان بهار و امام حسین (ع)، بیمارستان فوق تخصصی عرفان نیایش، طبقه MZ، کلینیک تخصصی زخم و استومی
بدون دیدگاه