به طور کلی ، زخم ها را می توان به چند صورت طبقه بندی کرد زخم هایی که در آن پوست دست نخورده باقی می ماند یا زخم هایی که در آن پوست باز می شود. در زخم های باز ، پوست ترک خورده می شود و بافت زیرین در معرض محیط بیرون قرار می گیرد و همین امر باعث آسیب پذیری بیشتر در برابر خونریزی و عفونت می شود.
علل ، انواع و علائم زخم های باز
- سایش: این زخم ها، زخم هایی نامنظم و کم عمق در لایه های بالایی پوست هستند و به دلیل سایش پوست با سطح خشن یا سطح صاف با سرعت زیاد ایجاد می شوند. معمولاً با خونریزی جزئی و گاهی اوقات بدون خونریزی اما همراه با دردهایی هستند که اندکی پس از آسیب اولیه فروکش می کند.
- برش: اینها به احتمال زیاد نتیجه عمل جراحی یا برش پوست با جسم تیز استمانند برش پوست با چاقو و قیچی. برش ها اکثراً زخم هایی به صورت خطی با لبه های تیز و صاف هستند. بسته به عمق و محل زخم ، یک برش می تواند تهدید کننده زندگی باشد و باعث ایجاد آسیب جدی می شود. به خصوص اگر دارای درگیری با ارگان های حیاتی ، رگ های خونی اصلی یا اعصاب باشد.
- سوراخ ها: این زخم ها، زخم های گرد و کوچکی هستند که از برخورد اشیاء نوک تیز و باریک ایجاد می شوند. مانند سوزن ، ناخن یا سایر اشیاء مخروطی مانند دندان انسان یا حیوان. اندازه ، عمق ، خونریزی و درد زخم ارتباط مستقیمی با اندازه و نیروی شیء ایجاد کننده دارد.
- تروما: این نوع زخم ممکن است در اثر هر جسم یا نیرویی ایجاد شود که از طریق پوست به اندامهای زیرین یا بافت وارد می شود. اندازه و شکل زخم متغیر است. بسته به علت ایجاد مجروحیت، زخم ها می توانند تهدید کننده زندگی باشند و باعث ایجاد جراحات جدی شوند. به خصوص اگر ارگان های حیاتی ، رگ های خونی اصلی و یا اعصاب درگیر باشند.
- زخم های ناشی از شلیک گلوله: اینها به عنوان زخم های نافذی در نظر گرفته می شوند که انحصاراً ناشی از گلوله های سلاح گرم (اسلحه ، تفنگ و …) هستند. شکل این زخم ها در سطح پوست منظم ، گرد و کوچکتر از اندازه گلوله است. بسته به فاصله ای که گلوله شلیک شده ، جای زخم ورودی ممکن است در سطح پوست دارای علائم سوختگی یا شکل هایی عجیب در لبه های زخم و بافت اطراف باشد. اگر گلوله تمام بدن را طی کند ، زخم خروجی شکل نامنظمی خواهد داشت که بزرگتر از زخم ورودی است و معمولاً بیشتر خونریزی می کند. گلوله ها در یک خط مستقیم در بدن حرکت می کنند ، به جز هنگامی که به استخوان برخورد می کنند. اگر به استخوان برخورد کنند ، می توانند آن را بشکنند یا خرد کنند ، یا در جهت دیگری منحرف شوند.
عوارض زخم های باز
به طور کلی ، زخم های باز ممکن است یک یا چند مورد از عوارض زیر را داشته باشند:
- عفونت: به جز برش های جراحی ، بیشتر زخم های باز ناشی از اشیاء کثیف و آلوده انواع مختلفی از باکتری ها و ارگانیسم ها را حمل می کنند. یک زخم آلوده ممکن است با بوی ناخوشایند ، چرک یا زهکشی زرد ، تب و درد همراه باشد.
- التهاب: این می تواند ناشی از پاسخ ایمنی بدن به ماده خارجی باشد که زمان ایجاد زخم وارد بدن شده است. التهاب می تواند ناحیه زخم را قرمز ، گرم ، متورم و دردناک کند.
- از دست دادن عملکرد: چه به دلیل درد و چه به دلیل آسیب دیدگی ، بسته به میزان زخم و آسیب به اندام یا ناحیه آسیب دیده ، از بین رفتن عملکرد می تواند موقتی یا دائمی باشد.
- جای زخم: بسیاری از زخم های باز بعد از بهبودی جای زخم باقی می گذارند و برخی حتی ممکن است باعث ایجاد ناهنجاری در ناحیه آسیب دیده شوند. به خصوص زخم های نافذ ، مانند زخم های ایجاد شده توسط شلیک گلوله.
گزینه های درمانی زخم های باز
زخمهای باز به صورت زیر درمان می شوند:
- متوقف کردن خونریزی: فشار ملایم را روی زخم با باند تمیز به مدت ۲۰ الی ۳۰ دقیقه اعمال کنید. سعی کنید از معاینه مکرر برای بررسی توقف خونریزی خودداری کنید ، زیرا ممکن است از لخته شدن خون جلوگیری کند.
- تمیز کردن زخم: شیء (های) ایجاد کننده را بردارید ، زخم را با آب تمیز بشویید و آن را با یک محلول استریل (با یک سرنگ) تمیز کنید تا باکتری ها یا بقایای باقی مانده از بین بروند. در بعضی موارد ، دبریدمان جراحی برای از بین بردن بافت مرده و تمام مواد خارجی که در حین تمیز کردن اولیه قابل برداشت نیستند ، ضروری است. از بین بردن زباله ها مانند خاک ، شیشه ، گلوله ، فلزات یا منابع دیگر می تواند خطر عفونت را کاهش داده و محیطی تمیز را فراهم کند که روند بهبودی را تقویت می کند.
- آنتی بیوتیک موضعی: یک لایه نازک از پماد آنتی بیوتیک را بر روی زخم بمالید تا خطر عفونت کاهش یابد.
- بسته شدن زخم: زخم ها را می توان با بخیه، منگنه ، باند چسبنده به پوست یا روکش استریل زخم بست. بستن زخم هر بافت جدا شده را بهم می رساند و هر اندام (بدن) یا بافت آسیب دیده را ترمیم می کند و روند بهبودی را تسریع می کند. اما در موارد زخم های جراحی آلوده ، ممکن است زخم بعد از عمل باز شود. بسته شدن زخم آلوده می تواند منجر به عوارض بیشتر و عدم بهبودی صحیح شود.
- تغییر پانسمان: حداقل یک بار در روز ، بخصوص هنگام خیس شدن از خون یا زهکشی ، پانسمان زخم را تغییر دهید.
- واکسن کزاز: اگر از آخرین واکسیناسیون کزاز بیش از پنج سال گذشته باشد ، باید یک واکسن کزاز جدید استفاده شود. این امر به ویژه در موارد زخمهای عمیق ، کثیف ، آلوده یا در مواردی که ناشی از گزش انسان یا حیوان باشد ، بسیار مهم است.
Source: www.woundcarecenters.org
شما عزیزان می توانید جهت دریافت مشاوره زخم و رزرو نوبت از شنبه تا پنجشنبه، ۹ صبح الی ۷ شب با شماره تلفن ۰۹۱۲۸۳۹۴۹۲۲ تماس حاصل فرمایید.
کلینیک زخم پلاس: تهران، جنت آباد، خیابان شهید کبیری طامه (شاهین شمالی)، تقاطع خیابان بهار و امام حسین (ع)، بیمارستان فوق تخصصی عرفان نیایش، طبقه MZ، کلینیک تخصصی زخم و استومی
بدون دیدگاه